Ryan Martin is een Amerikaanse singer-songwriter die in 2015 op plaat debuteerde met zijn album “All The Beautiful Losers” dat in 2018 werd opgevolgd door een tweede album “Gimme Some Light”. Die leverde hem bij ‘Rootstime’ vergelijkingen op met artiesten als Bruce Springsteen, Ryan Adams, Townes Van Zandt en Neil Young. We voorspelden hem toen ook een mooie muzikale toekomst en dat lijkt nu nog maar eens bewaarheid te worden door de release van zijn derde studioalbum “Wandercease” dat eind oktober 2020 op de markt is verschenen.

Uit de binnenzijde van het cd-hoesje blijkt dat Ryan Martin deze keer op een uitgebreide reeks professionele muzikanten beroep heeft gedaan voor de instrumentatie bij de dertien nummers die hij voor deze plaat heeft gecomponeerd. De meest prominent aanwezige musici waren Jesse Murphy op basgitaar, Jared Samuel op toetsen van orgel en piano, Connor Grant op gitaren en Nick Kinsey op drums. Voor de rol van producer van “Wandercease” selecteerde hij Kenny Siegal, sinds 1995 de songschrijver en multi-instrumentalist van de alt.rockformatie ‘Johnny Society’ uit New York City en producer van heel wat gekende artiesten zoals Tracy Bonham, ‘The New Pornographers’, Chuck Prophet, Joseph Arthur en Dawn Landes.

De inspiratie voor de songteksten bij deze nummers vond Ryan Martin in de liefde, het liefdesverdriet, spijt, emoties, verlangens en twijfels die bij ieder van ons wel eens durven op te duiken. Als eerste single uit “Wandercease” werd gekozen voor het vlotjes in het gehoor liggende nummer “Coma Kiss” dat u op de eerste audiovideo kan beluisteren. De tweede video laat u kennismaken met de rockende song “I Just Wanna Die” die ergens midden op dit album werd geplaatst.

Er wordt echter ijzersterk begonnen via de met countryklanken doorspekte Americana-ballad “At Dusk” en ook de even later volgende ballads “Orphan Song”, albumtiteltrack “Wandercease” en het hemelse “Shame” weten ons meteen sterk te bekoren, deels ook door de mooie harmony vocals van de New Yorkse singer-songwriter en harpiste Mikaela Davis. Op één of andere wijze doen deze prachtsongs ons op een fijne wijze herinneren aan het werk van iemand als Simone Felice.

De geboorte van zijn eerste dochtertje maakte Ryan Martin heel gelukkig en werd de inspiratiebron voor het prachtige liedje “Fathers To Daughters”. Dat hij ondanks zijn toch vrij turbulente verleden altijd een zeer emotionele kerel is gebleven blijkt nadien uit de nog volgende melodieuze nummers “Blue Rose”, “The Waking” en het meer dan 10 minuten durende epos “Warm Lakes” over zijn nieuwe thuis op het platteland in de Hudson Valley nabij New York.

Daartussendoor krijgen we de meer uptempo gebrachte songs “I Just Wanna Die”, “The Vulture” en “I Want You To Dance” die voor de gewenste tempowisselingen op dit zeer mooie nieuwe album van Ryan Martin zorgen. We weten dat het vaak overdreven wordt gezegd bij de release van een nieuw album, maar toch durven wij het aan om hier te stellen dat dit veruit de beste plaat van Ryan Martin is.

(valsam)